صنعت بانکداری و پوسته اندازی با خدمات شرکتی

بانکداری شرکتی از آن دسته اقداماتی به شمار می‌رود که می‌تواند پاسخی ساده به چگونگی رفع نیازهای پیچیده مشتریان، توسط نظام بانکی داشته باشد.در حال حاضر فعالان صنعت بانکداری درصدد ایجاد تحول در شیوه‌های ارائه خدمات بانکی هستند؛ چرا که بانکداری امروز، ارائه خدمات به وسیله شبکه‌های الکترونیکی به شرکت‌ها را از اهداف کلان خود قرار داده است و بانکداری شرکتی از آن دسته اقداماتی به شمار می‌رود که می‌تواند پاسخی ساده به چگونگی رفع نیازهای پیچیده مشتریان، توسط نظام بانکی داشته باشد.در بانکداری شرکتی, علاوه بر همسوسازی ساختار سنتی بانک‌ها با نیاز روز جامعه، مفهوم تجاری‌سازی صنعت بانکداری ایران شکلی بالفعل به خود می‌گیرد، از این روست که طی چند سال اخیر بانک‌ها، با ارائه خدمات شرکتی، به منظور رفع نیاز این بخش، توانسته اند در مفاهیم سنتی بانکداری تغییر ایجاد کنند و با تجهیز خود به خدمات نوین بانکداری شرکتی، بازار و امتیاز تازه ای را به منظور کسب درآمد و افزایش و توسعه حجم فعالیت‌ شرکت‌ها در بانک‌ها با در نظر داشتن مشتریان جدید شرکتی فعال نمایند.هرچند بانکداری شرکتی به معنای یک مدل کسب و کار طراحی شده است؛ اما با شرایط حاکم بر اقتصاد ایران، افزایش سالانه نرخ تورم و همچنین کاهش درآمدهای ارزی، فعال کردن بانکداری شرکتی بسیار پیچیده بوده و نیازمند تدوین استراتژی در سطح کلان است.دربانکداری شرکتی، خدمات به مشتریان بزرگ و در اصطلاح VIP ارائه می‌شود که نیازهای متفاوتی با دیگر مشتریان بانک‌ها دارند. به عبارت دیگرلازم است خدمات محور بودن بانکداری در ایران به مباحث مشتری محوری وارد شود تا محصولات، خدمات و راهکارها براساس خواست و نیاز مشتری تهیه و ارائه شود, اما با تمام این اوصاف مثبت در تعاملات نوین بانک‌ها و مشتریان شرکتی، این شیوه از ارائه خدمات، در کنار جذب سرمایه و افزایش درآمد، به معنای ایجاد هزینه‌های تازه برای بانک‌ها نیز به شمار می‌رود که در صورت کاهش درآمد و سرمایه شرکت مشتری، بانک از این طریق متحمل خسارت‌های بسیاری خواهد شد.به همین منظور باید علاوه بر ارائه خدمات بانکی به شرکت‌ها، مدیریت ریسک، مدیریت نقدینگی، مدیریت مطالبات، خدماتی اعم از تجاری و بیمه ای شرکت مشتری در اختیار بانک عامل قرار بگیرد تا در صورت کاهش سرمایه شرکت مشتری، بتوان به بهبود و بازگشت سرمایه شرکت مذکور توسط بانک امیدوار بود, در این روش بانک می‌تواند به عنوان یک سیستم عامل، توسط خدمات طراحی شده و ارائه محصولات، بین سیستم عرضه خدمات و محصولات، برای بانک جذب سرمایه داشته و با مدیریت سرمایه شرکت‌ها رونق را برای آنان به ارمغان آورد. البته تحقق چنین دستاوردی نیازمند ایجاد زیرساخت‌هایی بوده که عمده آن را باید در حوزه فن آوری اطلاعات دید. به همین منظور است که بانکداری شرکتی در ایران نیاز به ترمیم ارتباط سیستم‌های ذخیره اطلاعات مالی و تجاری مشتریان با سیستم اطلاعات تسهیلات مشتریان شرکتی دارد و نبود بسترکاربردی مناسب جهت حمایت تعاملات داخلی بانکداران شرکتی با سیستم اطلاعات بانک، امروزه به ضعف در زمینه برقراری تعامل مؤثر و حمایت مشتریان در پروسه‌های مدیریت منجر شده است. بنابراین تقویت خدمات الکترونیک به همراه توانمند سازی قدرت تجزیه و تحلیل خدمات مالی بازار و همچنین شناسایی مسیر توسعه شاخص‌های مدیریت محصولات به منظور تصمیم‌گیری‌های موثر در موضع گیری و شیوه ارائه هر محصول در کنار تقویت مدیریت مشتری شرکتی در داخل بانک عامل و توسعه مهارت رهبری تیم‌های عملیاتی در رفتار با مشتریان می‌تواند واسطه ای مطلوب در پیوند بانکداری الکترونیک و شرکتی باشد.امروزه بسیاری از کارشناسان بازارهای پولی و مالی معتقدند؛ بانکداری شرکتی، فرزند بانکداری الکترونیک است به طوری که رشد و تقویت آن به واسطه طراحی خدمات نوین، منجر به ادغام بانکداری سرمایه گذاری و بانکداری شرکتی خواهد شد و در روزگاری نه چندان دور بانک‌های ایران بزرگترین و تنها شریک بخش بازرگانی و تولید کشورمان به شمار خواهند رفت.

سه شنبه 12 اسفند ماه 1393